nak post jadi sedih, tanak post terbuku pulak dalam hati ni.. huhu.. sudahnye post jugak.. entry sedih, org pun boring nk baca, biaq p la kt depa.. mcm mn nk story morry ek, kitorang ni nk kate bercinta mcm bukan, teman tp mesra pun belom lagi kot, tp kenapa bila dia dah buat keputusan mcm ni, sy rasa mcm suami nk tinggalkan family utk g perang je... huhu. mmg la keputusan yg dia buat tu baik untuk dia, untuk masa depan dia, n maybe untuk kerjaya dia nnti, tp agak2 la kn, lameeeeeeeeeeeeeeee tu!! leh ke tunggu?? leh ke sabar?? ntah la. biar je masa yg menentukan segalanya.. ape yg saya takot, bila dia balik sini semula, segalanya dah x mcm skrang, samaada dia dh lain, atau saya yg berubah pulak.. hati manusia kan, jangan kate 3 tahun, 3 jam pun boleh berubah 360 darjah.
Tp tu la, dalam persahabatan, dalam percintaan or whatever relationship skalipun, apa yg mesti ada ialah IKHLAS & SABAR.. sy kena ikhlaskan pemergian dia, & sabar tunggu kepulangan dia semula... hati?? xyah ckp la, dia yg selama ni selalu ada depan mata pun boleh jadi mcm2 kn, ni kan pulak jauh.. beribu batu (yeke beribu? xpenah kira lak)..
even skrang dunia hanya di hujung jari, tanpa sempadan, tanpa batasan. dlm sesaat kita dh boleh tengok org yg ada di kutub utara nun.. tp hati, boleh ke dicari dihujung jari, kerinduan boleh dihilangkan & diubati dihujung jari.. I DONT THINK SO la!!!
hmm.. harap dia bahagia la kt sane, moga dia jumpe ape yg dia cari kt sane, doa sy sentiasa mengiringi dia...
rInDu iTu aDa, rAsa iTu nYAta, cUMa bIARlaH iA keKAl mENjAdi RAHsiA, WaLAu daLaM apA juA keADaaN sEKaliPun, sAya dOAkaN aWak bAHagIa